Brief aan het stadsbestuur van Raymond Calmeyn (1860-61)

Rond nieuwjaar 1861, schreef Raymond Calmeyn, lid van de prinselijke rederijkerskamer “Zeegbare Herten” van Roeselare, volgend smeekschrift aan het stadsbestuur. Raymond Calmeyn woonde in de wijk de Nieuwmarkt en was er schoenmaker en grafdelver...

aen de heer voorzitter en verdere leden van het stedelijk bestuer te Rousselaere

Mynheeren

denkende Ul niet te misnoegen met wederom myne smeekstem tot Ul te verheffen, om door uwe liefdevolle medewerking, den armen, in dit noodlottig tydstip der groote duerte met aandacht te begraven, mynheeren oordele hoe smertelyk het voor my is, alle babyners, wevers, fabriekwerkers en z v... elk steeke zyne schouders op, en zegge ach ik kan u niet betalen! waer over veel treffelyke burgers verwonderd zyn dat ik geen jaerwedde geniete; het is Ul bekend dat den armen niet verminderd, maer jaer voor jaer toeneemt, ook betrouw ik dat mynheeren geene erg zullen voeden omdat ik dezen zomer my drymaal heb laeten verleiden tot dronkenschap, ik gedenk noch den baerloop van het hinneken, helaes! ik moest des anderen dags ten vier aen het werk voor eene begraving, den ganschen nagt had ik anders dan ongezonde en rustelooze sluimeringen, een zwaren en langdurigen droom die my in het begin verschrikte, hierom verhoop ik dat de uitlegging van dezen droom uwe vaderlyke goedheid myne erhaelde smeeking niet zal verwerpen en dat ik eene mildadige en troostvolle jonst door uw toegenegene goeddenken wederom zal toegestaen worden, die tot het laetste oogenblik myns levens myne dankplicht zal doen uitschynen.

uitlegging des drooms

1. ik zag in dezen zwaren droom

een luchtgevaert opstygen

het was genoeg om my van schroom

de korsen te doen krygen,

er een duivel inzat,

die geld spouwde in de stad,

en my veel troost toewyde!

de luchtbol bleef zonder verschil,

omtrent een half getyde

boven de nieuwmart stil.

2. al het volk was aenstonds in roer

cistje fynels, de sperre,

en ratjerue stonden op de loer

jan kuilters was noch verre,

leo geisigies liep, madam sassée die riep

zo luide als een klokke;

rekooge en kotten van kasiers,

cossen en kollemokke

en trisitje van piers.

3. de spinette maekte ook gemeens,

mette en tone van jewaentjes,

en ‘t neuzetje van tanebeens,

Kalintjes volk als haentjes!

preuveljans knecht, den boes,

’t mae’gre van natje poes

pastuer en jannepyne

elk riep ach duivel weez’ niet dol!

dat uwe kunst uitschyne,

spouw’ kiels en schorten vol.

4. ik kwam van het kerkhof en ‘k toog

by hun om geld te rapen,

maer ach! ‘k ontwiek, myn hoop vervloog

het geldspook was gaen slapen;

en ‘t volk uit myn gezicht,

‘t hoofd draeide van ‘t gewigt.

dat hy is moorder van den mensch!

dus goeddenkende heeren

vervol’ weer mynen wensch.

Ul toegenegen en dankbare dienaer

R. Calmeyn