Vancoillie moet Deckmyn zijn...

Zo, dan zijn we uiteindelijk aangekomen bij onze Ferdinand Degrendele, “marchand de légumes”, die op 8 juli 1882 in de omgeving van het station van “Rosendael” overleed.

Ferdinandus Degrendele, ook genaamd Joannes Degrendele, werd geboren op 4 maart 1847 te Roeselare in de “N°. 33 Dixmudsche Straet”. Hij was visvoerder/visverkoper en daarna leurder.

Hij trouwde op 4 januari 1872 te Roeselare met

Romania Vancoillie, “'t Schoon Romanietjie”, visverkoopster en herbergierster, geboren op 22 november 1853 te Roeselare en er overleden op 22 december 1893.

Zij trouwden voor de kerk op 29 januari 1872 met een dispensatie voor bloedverwantschap in de derde en vierde graad. En inderdaad, Joannes en Maria Teresia Veralleman in het schema hieronder waren broer zuster. De ontbrekende familienaam bij Barbara is Callebert.

“'t Schoon Romanietjie” zette echter acht jaar na het overlijden van haar man een zoon op de wereld.

Op 22 augustus 1890 verschijnt de 44-jarige vroedvrouw Ludovica Feys op het stadhuis om te melden dat de 36-jarige herbergierster Romania Vancoillie, weduwe van Ferdinand Degrendele, diezelfde dag op de Nieuwmarkt 5 bevallen is van een zoon die de naam Gustavus Vancoillie krijgt. Hij kreeg later de bijnaam “Knutle”.

In zijn doopakte staat niet veel meer, enkel dat Silvia Sanctorum zijn doopmeter was. Blijkbaar had een natuurlijke zoon geen recht op een dooppeter… In de marge werd later bijgeschreven dat Gustaaf op 14 augustus 1919 in het huwelijk trad met Elisa Ingels, “Kotte”, weduwe van Jerome Callewaert (een broer van mijn overgrootvader, "Zym", die tijdens de Eerste Wereldoorlog was gesneuveld) en dat dit huwelijk voltrokken werd met een dispensatie voor bloedverwantschap in de tweede graad. Ze waren dus volle neef en nicht en hun gemeenschappelijk paar grootouders was Petrus Deckmyn, “Pee van Finellens”, (1815-1894) en Maria Theresia Debusschere (1819-1895). Dit laatste kon de lokale geestelijkheid enkel weten daar zij door het biechtgeheim wisten wie de echte vader was, namelijk Gustavus Deckmyn. “Knutle” had dus zijn voornaam van zijn biologische vader geërfd en zijn doopmeter was gehuwd met Petrus Joannes Deckmyn, “’t Eénbeen”, de broer van zijn biologische vader.

Hieronder ziet u de “dispensatio matrimonialis” van de bisschop van Brugge.

Het ultieme bewijs vinden we echter terug in de bewuste stamboom van E.H. Deken Alfons Loÿs; daar zien we het volgende:

"Post mortem conjugis Joannis Degrendele habuit Romana Van Coillie prolem cum Gustavo Deckmyn vidui E. Tailleu filio Petri et Theresia Debusschere." Hij schreef dus dat na de dood van haar man Joannes Degrendele, Romana Van Coillie een kind had met Gustavus Deckmyn, weduwnaar van E. Tailleu en zoon van Petrus en Theresia Debusschere.

“'t Schoon Romanietjie” was tevens de zuster van de “Sperre”. Wie waren er dus die bewuste juli 1882 onderweg in Rozendaal als “marchands de légumes”? Juist, drie kerels die zeer nauw aan elkaar waren verwant: de mannen van “'t Schoon Romanietjie” en haar zuster de “Sperre”: Ferdinand Degrendele en "Tooneman", samen met de neef van deze twee zusters, "Dikken Oome" die men gezien de familiale omstandigheden eigenlijk als hun broer kan beschouwen.

Zoals we reeds weten, zou het voor Ferdinand zijn laatste reis worden…

"Knutle"

Gustaaf Vancoillie, “Knutle”, werd dus geboren in de Nieuwmarkt(straat) 5 maar zijn moeder woonde in nummer 3. Hij werd dus geboren in het huis van Petrus Joannes Deckmyn, “’t Eénbeen”, gehuwd met zijn doopmeter Silvia Sanctorum en tevens broer van zijn natuurlijke vader Gustavus Deckmyn.

Toen hij net drie was geworden verloor “Knutle” zijn moeder. Op 23 december 1893 verschijnen op het stadhuis te Roeselare; Jacobus Houthoofd, 45 jaar, leurder, kozijn, en Francis Houthoofd, 22 jaar, leurder, kozijn, om te melden dat de dag ervoor op de Nieuwmarkt gestorven was Romania Vancoillie, geboren te Roeselare op 22 november 1853, herbergierster, weduwe van Ferdinand Degrendele en dochter van de overleden Antonius en Barbara Houthoofd, 73 jaar, “vischverkoopster”.

Gustaaf werd dan maar opgevoed door zij halfbroer Ferdinand Degrendele en diens vrouw Celina Ingels, “Triene”, dochter van Antonius Ingels en Julia Deckmyn.

Gustavus Deckmyn, de natuurlijke vader van “Knutle”, was dus de zoon van de visvoerder en later leurder Petrus Deckmyn, “Pee van Finellens” (broer van mijn oud-vader Franciscus Deckmyn, “Sisgie van Finellens”), geboren op 10 juni 1815 te Emelgem en overleden op 25 juli 1894 te Roeselare.

Petrus trouwde op 24 november 1841 te Roeselare met

(Maria) Theresia Debusschere, geboren op 18 februari 1819 te Roeselare en er overleden op 14 mei 1895.

Op 3 oktober 1866 verscheen hij in “Burgerwelzyn”:

"Vrydag is den genaemden Pieter Deckmyn, bygenaemd Pé van Finellens, te Rousselaere naby den Ruiter, eensklaps blind geworden. Men zegt dat hy het menigmael gewenscht had te worden."

Zonder commentaar…

Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren er enkele Nieuwmarktenaars gevlucht naar Blois in Frankrijk. Op de foto hieronder ziet men er enkelen. Linksboven Adolf Ingels (1887-1952), “De Zwort’n”, met zijn vrouw Joanna Hoet (1889-1974). Rechtsboven Elisa Ingels (1891-1965), “Kotte” met haar schoonbroer Ferdinand Degrendele (1873-1942). Linksonder Gustavus Vancoillie, “Knutle”. Rechtsonder onbekend.

Gustaaf Vancoillie, “Knutle”, overleed te Doornik op 1 juni 1955. Zijn vrouw, Elisa Germana Ingels, “Kotte”, was geboren te Roeselare in de Wallenstraat 64 op 26 januari 1891 en overleed te Doornik op 25 juni 1965. Zij was ook een dochter van de leurders Antonius Ingels en Julia Deckmyn. “Knutle” was dus gehuwd met de zuster van zijn pleegmoeder “Triene”.

De gezusters Ingels en hun respectievelijke echtgenoten rusten in vrede op de Oude Stedelijke Begraafplaats

In Rozendal

In de "Toponymie van Roeselare" van Désiré Denys, Roeselare, 1952, lezen we onder nummer 3342:

"Rozendal, in (653a): 1910, V.; - herberg; naderhand: In Tilburg; daarna: Sportpaleis; thans: De Draver.

Herberg op de Nieuwmarkt. - Rozendaal is een stad in Nederland, waar de Nieuwmarktenaren geregeld heentrekkenom hun waren aan de man te brengen."

Hier zat Désiré Denys er compleet naast en haspelde twee herbergen door elkaar! In werkelijkheid heette dit café zo daar het werd uigebaat door “'t Schoon Romanietjie”, de weduwe van Ferdinand Degrendele die in Rozendaal overleed. "In Tilburg" bevond zich op een compleet andere locatie, namelijk de hoek van de huidige Albrecht Rodenbachstraat en Wallenstraat, en werd naderhand inderdaad "Den Draver". Wij spraken echter over de "Wosmande" en ik vraag mij nog altijd af vanwaar deze bijnaam kwam.

Wil ik hier nu mee zeggen dat het werk van Désiré Denys waardeloos is? Helemaal niet! Het was een nobel initiatief en het kan heemkundigen zeker op de goede weg helpen. Wat ik hier echter wel wil zeggen, is dat klakkeloos alles overnemen wat vroeger werd geschreven, iets waar velen te Roeselare goed in zijn, totaal verkeerd is. Ga zelf op onderzoek! Raadpleeg altijd zelf de originele stukken!

Daar beelden meer zeggen dan woorden...

Kaart van P. C. Popp rond 1850.

Voor en tijdens de Eerste Wereldoorlog bestond het lage witte gebouw op de hoek van de huidige Kattenstraat en Albrecht Rodenbachstraat uit twee woonsten met een gemeenschappelijke schoorsteen. Links was "In Rozendal".

Tijdens de wederopbouw werden dit in 1921 drie huizen. Het hoekhuis was de herberg "In den Haver".

Later werd "In den Haver" het "Sportpaleis" van wielrenner Jerôme Renier. De herberg werd uitgebreid met het huis ernaast. Deze foto werd genomen tijdens de afbraak in 2009.

Op de hoek van de huidige Albrecht Rodenbachstraat en Wallenstraat bevond zich de herberg "In Tilburg". Dit is een detail van een foto uit het Stadsarchief Roeselare.

Nog voor de Eerste Wereldoorlog verscheen er deze nieuwbouw maar de naam "In Tilburg" werd behouden.

Ergens na de Tweede Wereldoorlog veranderde de naam in "Den Draver". Deze herberg ruimde plaats voor een appartementsgebouw.